ხშირად მეკითხებიან, განსაკუთრებით, სახელმწიფო უწყებების წარმომადგენლები, რა ბარიერებს აწყდებიან ქალები? რატომ არის საჭირო მათთვის სპეციალური ზომები თუ პროგრამები? ჩვენი კანონები და პროგრამები ხომ სულაც არ არის დისკრიმინაციული? ისინი ხომ მოიაზრებს ქალებისა და კაცების თანამონაწილეობას ნებისმიერ სფეროში?

რას მოიმოქმედებთ, თუკი გაიგებთ, რომ თქვენი მცირეწლოვანი ან მოზარდი შვილი სექსუალური ძალადობის მსხვერპლი გახდა?

უკრაინაში მიმდინარე მოვლენების ფონზე, ძველი ჭრილობები ბევრს გაახსენდა და ბევრმაც დაიწყო აფხაზეთის ომში ჩადენილ სისატიკეზე საუბარი. ჩვენ რატომ დავიწყეთ რამდენიმე წლით ადრე? რადგან საფრთხე იმისა, რომ ეს ყველაფერი განმეორებულიყო, არსადაც არ წასულა, ჭრილობა მუდმივად აქტიურ ფაზაში რჩებოდა. სიჩუმე კი ამის არაღიარებას ნიშნავდა.

აღუწერელია ემოცია და თანაგანცდა, როდესაც გაძლიერებული ქალების პროგრესს ხედავ, ამ ქალების გაძლიერების შედეგად კი თემში პოზიტიური ცვლილებების, ფილანტროპიისა და მოხალისეობის კულტურის დანერგვის პრეცედენტები ჩნდება და ამის მიღწევაში საკუთარი თანამონაწილეობითი წვლილით შეგიძლია იამაყო.